Syndrom DDA, czyli dorosłe dziecko alkoholika. Jest to zespól pewnych cech, które przejawiają osoby, które dorastały w domu alkoholowym, w którym panował brak bezpieczeństwa, nieprzewidywalność, często przemoc emocjonalna, psychiczna, finansowa, niekiedy fizyczna. Osobom z DDA w dzieciństwie nie dawano potwierdzenia ich własnej wartości, nie okazywano uczuć, w konsekwencji czego one same nie mają dostępu do swoich uczuć i mają przesadną troskę o wzgląd innych osób, zwłaszcza autorytetów.
W tzw. rodzinie alkoholowej dzieci najczęściej mogą pełnić swoiste role - czasami kilka z nich, czasami zamiennie : A. bohater rodziny, czyli osoba nadmiernie odpowiedzialna. Najczęściej jest to najstarsze dziecko w rodzinie. B. Kozioł ofiarny - "czarna owca w rodzinie". Sprawia liczne problemy wychowawcze np. wagarowanie, ucieczki ze szkoły, bójki z kolegami itd. C. dziecko we mgle - wyautowane, samotne, uciekające w świat marzeń, fantazji, mające trudności w kontaktach z innymi D. maskotka - dusza towarzystwa, jej zadaniem jest rozładowywanie napięcia nagromadzonego w domu rodzinnym, co uważa za swoją powinność. Nadmiernie dostosowywuje się do potrzeb innych ludzi - zwykle najmłodsze dziecko w rodzinie. Gdy dzieci te dorastają przenoszą te patologicznie, "wyszlifowane"mechanizmy radzenia sobie, w świat tzw. dorosły i mogą przekazywać te wzorce na swoje dzieci, fundując im z kolei syndrom DDD (dorosłe dzieci z rodzin dysfunkcyjnych). Dlaczego DDA/DDD są tematem tego blogu ? Ponieważ brak prawidłowo wykształtowanych mechanizmów obronnych i prawidłowych wzorców radzenia sobie ze stresem, oraz ta niedojrzałość emocjonalna, charakteryzująca się brakiem dostępu do swoich uczuć oraz umiejętnością ich nazywania, często prowadzi to innych zaburzeń psychicznych np. depresji, nerwicy, napadów paniki, zaburzeń odżywiania, alkoholizmu, samookaleczeń itp.
Sposobem powodującym poprawę funkcjonowania pacjenta i/lub wyleczeniem z w/w, jest dotarcie do źródła problemu, czyli DDA/DDD oraz rozpoczęcie właściwej psychoterapii.
Test dla osób, które podejrzewają u siebie, że mogą być DDA. (kliknij w poniższy link).
Bibliografia.
- Bilikiewicz A.: Psychiatria. Podręcznik dla studentów medycyny. PZWL, Warszawa 2011 - Wydanie III. - Stansław Pużyńsi; Janusz Rybakowski; Jacek Wciórka. Psychiatria ( T. 1 -3). Elsevier Urban & Partner Wrocław 2011.